Thursday, December 6, 2007

K-Drama ตอน My Name is Kim Sam Soon



ในชั่วโมงนี้ กระแสเกาหลีกำลังได้รับความนิยมอย่างหนักในบ้านเรา เรียกว่า จะหนัง ละคร เพลง ดารานักร้อง อาหาร ขอให้เป็นเกาหลีเถอะ รับรองขายได้หมด

โดยส่วนตัวค่อนข้างชอบละครเกาหลีหลายๆเรื่อง แต่จะเรียกว่าเป็นแฟนพันธุ์แท้คงไม่ได้ เพราะไม่นิยมดูซ้ำ ดูเอาเนื้อเรื่อง ผ่านแล้วผ่านเลย ชอบมากชอบน้อยก็ครั้งเดียวหยุด รายละเอียดจำแทบไม่ได้ ส่วนเรื่องที่ไม่ชอบก็จะไม่ทนดูจนจบ จอดตรงไหนก็แล้วแต่ความน่าเบื่อ


แต่เรื่องที่ชอบและอยากเขียนถึงก็มีไม่น้อย ขอเริ่มต้นจากเรื่องที่ชอบที่สุดในตอนนี้

My Name is Kim Sam Soon

ขอสารภาพเลยว่า ที่สนใจจะดูเรื่องนี้ สาเหตุเพราะนางเอกล้วนๆ ก็จะมีสักกี่ครั้งกันล่ะ ที่สาวเจ้าเนื้อจะได้ขึ้นแท่นเป็นนางเอกละครน่ะ!



อย่างมากที่เคยเห็นก็เป็นหนังละครประเภท นางเอกเคยอ้วน แล้วสุดท้ายก็ผอม ได้ครองรักคู่กับพระเอกอย่างมีความสุขแล้วก็จบ เฮ้อ... พลอตบาดใจคนอวบระยะสุดท้ายเสียนี่กระไร

ในชีวิตจริง มันผอมกันง่ายๆเสียที่ไหนเล่า!!!!!!



พอได้ดูก็พบว่า แม่สาวคิมซัมซุนนั้น ไม่ใช่แค่อวบ (ผิดหวังเล็กน้อย เพราะนางเอกแค่อวบระยะต้นๆเท่านั้น) แต่ยังแก่ ปากร้าย แล้วก็ขี้บ่นขี้โวยวายเป็นที่สุด

เปิดเรื่องมา นางเอกก็โดนแฟนเก่าทิ้ง เป็นธรรมดาที่ผู้หญิงจะร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจ มันแค่ไม่ธรรมดาตรงที่เธอเข้าไปทำอย่างนั้นในห้องน้ำชายเนี่ยสิ แถมคนที่มาพบมาเจอสภาพอันสุดแสนจะน่าสมเพชของซัมซุนดันเป็นพระเอกเสียด้วย

เจอกันครั้งแรกก็ประทับใจมิรู้ลืมเลยทีเดียว คู่นี้

เรื่องราวยุ่งๆก็ตามมากระหน่ำใส่คู่พระนาง (รวมถึงคนดู) อย่างไม่ยั้ง เมื่อจินฮอน (พระเอก) จ้างซัมซุนมาเป็นคู่รักกำมะลอเพื่อให้แม่จอมบงการของเขาเลิกยุ่งกับการจับคู่ให้เสียที

สังเกตว่าละครเกาหลีเล่นมุกนี้ค่อนข้างบ่อย สงสัยวัฒนธรรมจับลูกนัดบอดยังคงแพร่หลายในเกาหลี

นอกจากจะเป็นคู่รักหลอกๆอย่าบอกใครของพระเอกแล้ว นางเอกยังมาเป็นเชพขนมหวานให้ร้านอาหารของพระเอกด้วย

ข้อดีอย่างหนึ่งของซัมซุนก็คือ เวลาที่เธอทำขนม เธอจะมีความสุขมาก ทำให้คนดูพลอยมีความสุขไปด้วย

เมื่อคู่รักหลอกๆอย่างซัมซุนเกิดตกหลุมรักพระเอกขึ้นมาจริงๆ ในเวลาที่คนรักเก่าซึ่งพระเอกยังคงจำฝังใจกลับเข้ามาในชีวิตของเขาพอดี งานนี้ซัมซุนของเราก็ต้องช้ำรักเป็นครั้งที่สอง

ภาพของซัมซุนที่เดินตามรถแท๊กซี่พระเอกกลับมาที่โรงแรมเล่นเอาคนดูน้ำตาซึม

พระเอกก็ทำตัวงี่เง่า เหยียบเรือสองแคม เป็นหมาหวงก้าง น่าหมั่นไส้เป็นที่สุด แต่ก็แอบลุ้นเอาใจช่วยทุกครั้งที่พระเอกไปลากนางเอกออกมาจากนัดบอดหรือมาตามตอแยนางเอก (สงสารชายหนุ่มที่มาจ๊ะเอ๋นัดบอดกับซัมซุนบ่อยๆ บางครั้งก็อยากให้คู่กันจริงๆไปซะเลย...ดูๆไปแล้วเหมาะสมและเข้ากันกับซัมซุนได้ดีกว่าพระเอกอีก)

ในละคร นางเอกเกลียดชื่อของตัวเองมาก พยายามที่จะเปลี่ยนชื่อตลอดเวลา ตอนแรกก็ไม่ค่อยเข้าใจว่า ชื่อซัมซุน มันไม่ดีตรงไหน? แต่เท่าที่อ่านเอาจากความเห็นตามเวบบอร์ดต่างๆก็ได้ความว่า เป็นชื่อที่เช๊ยเชยสุดๆ

ใครได้ยินก็หัวเราะเยาะ มีเพียงพระเอกเท่านั้นที่บอกว่าไม่เห็นจะเป็นไร ซัมซุนเลยแก้ลำด้วยการเรียกพระเอกว่า "ซัมซิก" ซึ่งเป็นชื่อที่แสนเชยพอกันสำหรับผู้ชาย

และในที่สุด พระเอกก็แพ้ภัยความแปลกที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครกล้าเหมือนของซัมซุน หันมาตกหลุมรักสาวอวบเอาจริงๆจังๆ ก่อนจะนำไปสู่ฉากน่ารักๆบนยอดเขาที่เกาะเชจู

ละครเรื่องนี้ไม่มีบทสรุป ความรักของซัมซุนกับซัมซิกจะดำเนินไปอย่างไร ผู้กำกับมอบให้เป็นหน้าที่ของคนดูที่จะวาดต่อจินตนาการไปเอง ทิ้งท้ายไว้เพียงว่า ณ วันนี้ ทั้งสองรักกัน มีกันและกัน และยังคงมีอุปสรรคที่จะต้องฟันฝ่าไปด้วยกัน


แม้ว่าจะเป็นพวกสุขนิยมแต่ก็ชอบตอนจบแบบนี้ และคิดว่ามันก็เป็นการจบอย่างมีความสุขแล้วในระดับหนึ่ง

อีกอย่างมันดูสมจริงกว่าการจบแบบ และแล้วเจ้าชายและเจ้าหญิงก็ครองคู่กันอย่างมีความสุขตลอดไป แบบนั้นมันดูเป็นเทพนิยายเกินไปหน่อย ถ้าคิดถึงความจริงที่ว่าความแตกต่างของทั้งสองมีมากมายขนาดไหน

ตอนจบของเรื่องนี้ทำให้นึกถึงเพลง รับได้ไหม ของแมว จิระศักดิ์

...เมื่อวันนี้เพิ่งเริ่มรักทุกอย่างก็สดใส แต่นานไปมันอาจไม่เป็นอย่างนั้น
จะรับได้ไหมถ้าถึงวันนั้น ทุกอย่างที่เธอฝันอาจเป็นแค่ภาพลวงตา
จะรับได้ไหมถ้าวันหนึ่ง เธอได้รู้ว่า แท้จริงคนอย่างฉันมันก็แค่คนธรรมดา คนหนึ่ง...

ตัวละครในเรื่องนี้ถือว่ามีมิติ สมกับเป็น "คน" มากๆ
นางเอกก็ขาดๆเกินๆ พระเอกก็มีมุมเห็นแก่ตัว นางรองก็ไม่ได้แสนดีจ๋า พร้อมที่จะแย่งชิงเพื่อคนที่รักเหมือนกัน

เราจึงได้เห็นฉากที่ผู้หญิงสองคนยื้อแขนพระเอกไว้คนละข้าง ซึ่งคงไม่ค่อยได้เห็นในละครไทยที่นางเอกต้องหยิ่งในศักดิ์ศรี ไม่ลดตัวไปแย่งผู้ชายกับใคร (พระเอกไทยโดนยื้อแขนเหมือนกัน แต่คนที่ยื้อเป็นนางร้ายทั้งสองข้าง)

จะมีก็แต่พระรอง คุณหมอเฮนรี่ที่แสนดีมากกกกกกกกกกก ตามสูตรพระรองเกาหลีเป๊ะๆ ทำให้ตัวละครตัวนี้ดูแบนราบไปหน่อยเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ แต่ให้อภัยเพราะความหล่อโฮกของคุณหมอ

อย่างที่เกริ่นไว้แต่ต้นว่าเริ่มดูเรื่องนี้เพราะนางเอก แล้วก็เพราะนางเอกอีกเหมือนกันที่ทำให้ชอบละครเรื่องนี้

คิมซอนอา ที่รับบทเป็น คิมซัมซุน เล่นละครแบบไม่ห่วงสวย ไม่กลัวเสียภาพพจน์ ตัวละครซัมซุนจึงมีเสน่ห์แบบบอกไม่ถูก

จริงๆเท่าที่ติดตามผลงานของเธอมา ก็ไม่คยเห็นเธอห่วงสวย เรียกว่าเป็นนักแสดงคุณภาพคนหนึ่ง หนังที่เธอเล่นทั้ง S-Diary และ She's on duty ก็สร้างความประทับให้ไม่แพ้กัน คงได้มาเล่าในโอกาสต่อไป

ปล. เพลงประกอบเรื่องนี้เพราะหลายเพลง ชอบมากคือ Farewell without farewell เพลงช้าจังหวะเศร้าๆที่กินใจแม้จะไม่รู้ความหมายทั้งหมดของมัน

ปล.ที่สอง What's up fox? ที่มาแนวนางเอกกินเด็กคล้ายกัน แถมได้คนเขียนบทคนเดียวกัน กลับไม่ค่อยสร้างความประทับใจเท่าที่ควร

ได้คะแนนติดลบโดนปรับตก เพราะ อีตาพระเอกที่คนเขากรี๊ดกันหนักหนา มันหน่อมแน้มเกินชาย บางครั้งก็งอนน่าเตะเป็นที่สุด
เลยตัดใจไม่เขียนถึงดีกว่า เมื่อไม่ชอบก็ปล่อยเขาไป คนชอบเขาก็ยังมี

No comments: